Dit ben ik in vogelvlucht

Mijn naam is Ria en ik woon samen met mijn partner en onze twee grote zonen in Zwolle. Een aantal gebeurtenissen hebben grote invloed gehad op mijn leven.

Ik ben opgeleid tot directiesecretaresse en heb jarenlang gewerkt in dit vakgebied. In 1999 besloten mijn partner en ik om een gezin te stichten. De geboorte van onze oudste zette ons leven volledig op zijn kop. Hij had veel problemen met zijn gezondheid, sliep weinig en had extra veel zorg nodig. Ik bleef parttime werken en hield alle ballen in de lucht maar had regelmatig het gevoel dat ik aan het overleven was. Ondertussen was onze tweede zoon geboren en waren we verhuisd binnen Zwolle. Op een dag besloot ik om mijn baan op te zeggen en mij volledig op ons gezin te richten. Ik was in het begin regelmatig ongelukkig, liep dan met mijn ziel onder de arm en kon mijn draai moeilijk vinden.

Op een avond toen ik op de rand van het bed van onze oudste zat begon ik zijn voetjes te masseren. Dit gaf hem rust en voor mij was het een mooie manier om met hem in contact te zijn. Zo ontdekte ik de kracht van aanraken via de voeten.

Ik startte met opleidingen op het gebied van persoonlijke ontwikkeling en was daardoor regelmatig een dag of een weekend van huis. Maar wat vond ik het lastig om mijn zorgtaken uit handen te geven. Ondertussen had ik werk gevonden als Persoonlijk Assistent Senioren, opnieuw werk waarin ik aan het zorgen was.

Toen mijn moeder een aantal jaren geleden ernstig ziek werd ben ik weer gestopt met werken en ben ik intensief mantelzorger geworden. Ik viel in een diep gat toen zij overleed.

Een nieuw begin

Na de jaarwisseling begin 2018 realiseerde ik mij dat het verlies van mijn moeder nieuwe deuren opende en ik alle ruimte kreeg voor mezelf. Ik gaf mij op voor een opleiding tot voetreflextherapeut en maakte plannen om alleen op reis te gaan. Zo vertrok ik eind 2018 voor een rondreis naar Nepal. Deze reis heeft mij geholpen in mijn rouwverwerking en mij zoveel andere mooie inzichten gegeven.

Vandaag de dag kan ik mijn eigen praktijk goed combineren met de zorg voor mijn gezin. Daarnaast voelt het werken in mijn praktijk niet als werk maar als een missie om vrouwen te laten ontspannen tijdens een moment voor zichzelf waarbij zelfzorg voorop staat. Dit werk maakt me erg blij en geeft me volop energie.

Zorgen voor mezelf, door tijd te maken en te kiezen voor mezelf heeft mij veel gebracht. Ik geniet nu zoveel meer van het leven. Dit gun ik jou ook!

Mijn motto: ‘VIER HET LEVEN IEDERE DAG’

Foto: Tibetaanse gebedsvlaggetjes in Nepal.